Terug thuis en alweer plannen maken voor volgende bestemmingen - werk ik een half jaartje of een vol jaar deze keer - ga ik een paar maanden op reis of terug een half jaar of langer?? waarheen? Canada! toffe mensen canadezen.. Mongolie! ik wil de wijdse landschappen zien en in een yurt slapen - ik wil, ik wil, ik wil - ach we zien wel wat komt - wat op m'n pad komt..
ik heb plannen om te verhuizen - weg uit brugge - weg uit eender welke stad - ik wil 's morgens vogels horen en geen auto's (of koetsen met toeristen) - ik heb beslist een woonwagen te zoeken en een stukje bos..
Familie en vrienden terug gezien - (nog niet allemaal..) de tijd is stil gestaan.. de 7 maanden afwezigheid komt precies niet chronologisch na mijn vertrek en voor mijn aankomst - precies een andere - pff - dimensie? - ik sluit aan met voorheen - - ik kan onmogelijk 'het verhaal doen' teveel indrukken, teveel..
Van reizen word je rijker - van vakantie armer..
Het zijn vele reizen geweest na elkaar - Begonnen in Bangkok met Elsje, een stukje noord -Thailand, ongeveer 3 weken - een rustig leuk begin: een aperitief als het ware.. thailand is leuk, lekker, gemakkelijk - voor mij toch iets 'te saai'
Myanmar ofte Birma vond ik fantastisch; heerlijke mensen - vriendelijk, hulpvaardig stralend - ondanks de regering - de dictatuur; schrijnend.. mensen verdwijnen, moeten in mijnen werken - goud, robijn - opium velden ( de helft van de wereldvoorraad komt van myanmar) De chinezen spelen er een meedogeloos hard kapitalistisch spel.. hardcore kapitalisme.. maar de kinderen lachen en spelen - er is hoop - hoop ik..
Laos ben ik maar kort geweest - te weinig kunnen ontsnappen aan de backpackers tour - Vientianne, Vang Vieng en Luang Prapang.. de eerste en de laatste bestemming waren .. mooi ! Vang Vieng is dat ongetwijfeld ook ooit geweest - maar nu 'gepromoveerd' tot backpackers paradise - happy pizza's - Friends & The Simpsons de klok rond - en natuurlijk met een stuk in je voeten aan een touwtje hangen en in het water springen - swinging en tubing - eigenlijk degoutant - maar soit,.... er zijn ergere dingen in de wereld:
Vietnam- het is niets geworden tussen mij en Vietnam - ik heb het geprobeerd maar we passen niet samen!enkel in je dongs of in je dollars geïnteresseerd - gewoon zwijgen en het toeristisch tourtje doen - fotootjes nemen en bootje varen - tuurlijk is Halong Bay en Sapa mooi - je kan die plaatsten onmogelijk 'niet mooi' vinden - Je staat er naar te staren, in een rij samen met 2000 andere toeristen.. de drukte van de motorbikes: - hectisch - ach nee - niets voor mij - - Ze hebben wel heerlijk noedelsoep.. lekker * toen ook ervaren dat met drie reizen moeilijk kan zijn - ben toen alleen verder getrokken.. een fantastische tijd tegemoet
Je moet alles zelf doen en beslissen, je wordt terug geworpen en geconfronteerd met jezelf maar je leert jezelf ook beter kennen - je hebt automatisch meer contact met anderen.. locals en andere reizigers.. zo reis je samen met mensen voor een paar uur, een paar dagen of soms een paar weken - als het klikt blijf je langer samen - het is natuurlijk anders - voortdurend ont-moeten en voortdurend afscheid nemen - een zeer goede oefening in loslaten!!
Cambodja is ongetwijfeld mijn favoriet! de extremen in het land - de killing fields van de khmer rouge maar ook de prachtige grootsheid van angkor wat.. enig in de wereld (ik was meer onder de indruk dan de piramiden in Egypte) - je hebt een land die inherent corrupt is - iedereen doet mee - het is hoe de dingen werken daar - ook de ngo's doen mee! wees daar maar zeker van - maar ik heb geen volk gezien met zo'n lach met zoveel humor en levenslust
Na cambodja een beetje uitblazen op een paar eilandjes in thailand - Koh kood (zeéér rustig - ik was de enige toerist) - Koh Chang ( druk! beach - en bwa.. gezellig)
Dan naar Kathmandu gevlogen in Nepal waar ik afgesproken had met een vriendin van thuis, Anneke.. Dan is het intussen al eind mei - na een paar dagen in de hoofdstad hebben we - zonder gids en dragers - naar de Annapurna base camp gelopen - een letterlijk hoogtepunt - bergen, wandelen - of liever: trekken, regenwoud, jungle, bloemen, planten met een jasje, bloedzuigers ;-) arenden, - natuur, natuur, natuur..
Indie bestond uit twee delen, 1) de weg naar Ladakh en 2) Ladakh - twee uitersten.. 1 was voor ons een hel.. bwa - lastig, moeilijk, vuil - kortom: NIET TOF 2) Leh en ladakh of klein tibet was super.. vriendelijk mooi - terug een paar weken in de bergen - zalig - juley!, leve de tibetanen..
Daarna gevlogen naar Delhi (mensen - een goede raad, vlieg NOOIT met Deccan airways) om uiteindelijk naar Istanbul te vliegen. Op het randje van Azie en Europa - waarschijnlijk in het verkeerde stuk beland, het europese - hardcore toerisme (cola voor 4 euro) anneke en ik konden er moeilijk aan wennen na meer dan een maand himalaya in nepal en ladakh..
Maar daarna begon het laatste deel van mijn reis -
Liften doorheen de balkan -
Ik hou zo ontzettend van liften..
je leert lokale mensen kennen - alleen toffe interessante mensen stoppen - de saaie mensen rijden door (wil ik graag geloven) je krijgt een stroom van tips waar eten, slapen, wat bezoeken - soms blijf je ook slapen bij de mensen thuis - geen zorgen, geen angsten - of toch steeds minder - avontuur en vrijheid - je moet natuurlijk wel met mensen kunnen praten - je moet ook aan non verbale comunnicatie kunnen doen - en bodylanguage lezen . glimlachen, zingen - je humeur, ook na 5 uur in de blistering heat, niet verliezen.. Tuurlijk is het soms zwaar en lastig - maar toch.. Anneke en ik waren een goed lift duo - zij is steengoed in oriëntatie, hoofdrekenen (met alle verschillende munteenheden in de balkan is dat wel nodig) en een koppig goed humeur (meestal toch) en ik - tja, kan met iedere medemens babbelen, - zelfs met albanese vingerloze vleesmafiosi
Als je lift en kampeert (meestal 'in het wild') doe je niet het toeristische toertje - van jeugdherberg naar jeugdherberg - maar leer je het land, de mensen zelf meer kennen - op een andere manier - en vooral leer je jezelf kennen in verschillende situaties..
Al liftend zijn we dan bij een rainbow gathering verzeild geraakt in Bosnie - vreemd, fascinerende mensen, fascinerend gebeuren - ik ben er nog niet goed van - zoveel vrolijkheid, zoveel licht en liefde en jammer genoeg ook zoveel rook in vele ogen - maar als de rook om je hoofd is verdwenen?.. Ach ja, - het was wel een ontdekking - na het verder reizen naar grote steden als boedapest en praag - kon ik het niet meer - ik vluchte van stad naar stad (terug alleen) - op een vreemde 'toevallige' manier op de duitse rainbow gathering verzijld geraakt - en zo mogelijk nog wonderbaarlijker - vreemd om mezelf dat te horen zeggen - het was het eindpunt van mn reis - alles kwam samen en paste bij elkaar - en zeker de laatste dagen, de laatste lift, de allerlaatste ontmoeting.. mm - de cirkel is rond
Ik heb geleerd mijn plan te trekken (ja, tuurlijk); te vertrouwen in mezelf, mijn intuïtie, de mensheid, de wereld- ik heb mijn levenspad voor een stuk ontdekt, en misschien wat verdiept -
en daardoor veel meer energie gekregen..
Het is mooi geweest..
Myanmar ofte Birma vond ik fantastisch; heerlijke mensen - vriendelijk, hulpvaardig stralend - ondanks de regering - de dictatuur; schrijnend.. mensen verdwijnen, moeten in mijnen werken - goud, robijn - opium velden ( de helft van de wereldvoorraad komt van myanmar) De chinezen spelen er een meedogeloos hard kapitalistisch spel.. hardcore kapitalisme.. maar de kinderen lachen en spelen - er is hoop - hoop ik..
Laos ben ik maar kort geweest - te weinig kunnen ontsnappen aan de backpackers tour - Vientianne, Vang Vieng en Luang Prapang.. de eerste en de laatste bestemming waren .. mooi ! Vang Vieng is dat ongetwijfeld ook ooit geweest - maar nu 'gepromoveerd' tot backpackers paradise - happy pizza's - Friends & The Simpsons de klok rond - en natuurlijk met een stuk in je voeten aan een touwtje hangen en in het water springen - swinging en tubing - eigenlijk degoutant - maar soit,.... er zijn ergere dingen in de wereld:
Je moet alles zelf doen en beslissen, je wordt terug geworpen en geconfronteerd met jezelf maar je leert jezelf ook beter kennen - je hebt automatisch meer contact met anderen.. locals en andere reizigers.. zo reis je samen met mensen voor een paar uur, een paar dagen of soms een paar weken - als het klikt blijf je langer samen - het is natuurlijk anders - voortdurend ont-moeten en voortdurend afscheid nemen - een zeer goede oefening in loslaten!!
Cambodja is ongetwijfeld mijn favoriet! de extremen in het land - de killing fields van de khmer rouge maar ook de prachtige grootsheid van angkor wat.. enig in de wereld (ik was meer onder de indruk dan de piramiden in Egypte) - je hebt een land die inherent corrupt is - iedereen doet mee - het is hoe de dingen werken daar - ook de ngo's doen mee! wees daar maar zeker van - maar ik heb geen volk gezien met zo'n lach met zoveel humor en levenslust
Na cambodja een beetje uitblazen op een paar eilandjes in thailand - Koh kood (zeéér rustig - ik was de enige toerist) - Koh Chang ( druk! beach - en bwa.. gezellig)
Dan naar Kathmandu gevlogen in Nepal waar ik afgesproken had met een vriendin van thuis, Anneke.. Dan is het intussen al eind mei - na een paar dagen in de hoofdstad hebben we - zonder gids en dragers - naar de Annapurna base camp gelopen - een letterlijk hoogtepunt - bergen, wandelen - of liever: trekken, regenwoud, jungle, bloemen, planten met een jasje, bloedzuigers ;-) arenden, - natuur, natuur, natuur..
Daarna gevlogen naar Delhi (mensen - een goede raad, vlieg NOOIT met Deccan airways) om uiteindelijk naar Istanbul te vliegen. Op het randje van Azie en Europa - waarschijnlijk in het verkeerde stuk beland, het europese - hardcore toerisme (cola voor 4 euro) anneke en ik konden er moeilijk aan wennen na meer dan een maand himalaya in nepal en ladakh..
Maar daarna begon het laatste deel van mijn reis -
Liften doorheen de balkan -
Ik hou zo ontzettend van liften..
Als je lift en kampeert (meestal 'in het wild') doe je niet het toeristische toertje - van jeugdherberg naar jeugdherberg - maar leer je het land, de mensen zelf meer kennen - op een andere manier - en vooral leer je jezelf kennen in verschillende situaties..
Al liftend zijn we dan bij een rainbow gathering verzeild geraakt in Bosnie - vreemd, fascinerende mensen, fascinerend gebeuren - ik ben er nog niet goed van - zoveel vrolijkheid, zoveel licht en liefde en jammer genoeg ook zoveel rook in vele ogen - maar als de rook om je hoofd is verdwenen?.. Ach ja, - het was wel een ontdekking - na het verder reizen naar grote steden als boedapest en praag - kon ik het niet meer - ik vluchte van stad naar stad (terug alleen) - op een vreemde 'toevallige' manier op de duitse rainbow gathering verzijld geraakt - en zo mogelijk nog wonderbaarlijker - vreemd om mezelf dat te horen zeggen - het was het eindpunt van mn reis - alles kwam samen en paste bij elkaar - en zeker de laatste dagen, de laatste lift, de allerlaatste ontmoeting.. mm - de cirkel is rond
Ik heb geleerd mijn plan te trekken (ja, tuurlijk); te vertrouwen in mezelf, mijn intuïtie, de mensheid, de wereld- ik heb mijn levenspad voor een stuk ontdekt, en misschien wat verdiept -
en daardoor veel meer energie gekregen..
Het is mooi geweest..
-------------------------------------------------------------------------
foto's vind je nog steeds op deze site; picasaweb.google.com/stijnvanholm
filmpjes kan je zien op: google video
1 opmerking:
bedankt voor het delen stijn, wat een reis ... sterke blog
bert
Een reactie posten